Witte tv

Te veel clichés

Te veel koudwatervrees

Op het scherm zijn mensen met een migratieachtergrond zo goed als afwezig. Zij zijn zelden vanzelfsprekend aanwezig in programma’s, zonder dat meteen scherp wordt gesteld op hun afkomst of dat die wordt uitgegomd. Het kan echter anders. Zo bracht Man Bijt Hond vaak stukjes over diversiteit zonder in clichés te vervallen, of zet So You Think You Can Dance de jongerencultuur in de kijker, waarbij het talent van de dansers centraal staat, niet hun afkomst.

In de V.S. was de telenovelle Ugly Betty, die draaide rond een jonge vrouw met Hispanic roots, een kijkcijferkanon. De leefwereld van Hispanic Americans werd op een authentieke manier getoond; subtiel werden vragen gesteld over identiteit en verdoken racisme. De Vlaamse versie ervan, Sara, ging alleen over witte mensen. Er is een groeiende markt voor goede interculturele televisie. Maar de Vlaamse media zien er niet echt brood in. Tv-makers laten zo bevolkingsgroepen links liggen in hun programmatie.