“De etnische kloof wordt hiermee nogmaals bevestigd”
Minderhedenforum, 18 juni 2018
Vandaag vindt de studiedag plaats van Unia en FOD WASO naar aanleiding van de derde Socio Economische Monitoring Arbeidsmarkt en Origine uit 2017.
|
Het rapport toont andermaal aan dat er absoluut geen sprake is van gelijke kansen op de arbeidsmarkt voor personen met een migratieachtergrond. Unia stelt dat herkomst ‘een bepalende factor blijft om de ongelijkheden op de arbeidsmarkt te verklaren’. De tewerkstellingsgraad van personen van niet-Belgische origine ligt veel lager dan die van personen van Belgische origine. De tewerkstellingskloof bedraagt maar liefst 30,8% tussen mensen uit een Europees land buiten de EU en mensen van Belgische origine! Ook de tewerkstellingscijfers voor mensen uit sub-Saharaans Afrika (42,5%), de Maghrebregio (44,3%) en personen uit kandidaat-EU landen (46%) zijn buitengewoon laag, zeker in vergelijking met die van mensen van Belgische origine (73%). Nog te vaak worden de zorgwekkende cijfers toegeschreven aan het opleidingsniveau van mensen met een migratieachtergrond. Unia heeft echter aangetoond dat er ook sprake is van een fikse ongelijkheid (10%) tussen hoogopgeleiden. Het argument ‘dat ze gewoon niet over de juiste diploma’s beschikken’ houdt dus niet langer steek. Volgens Unia zijn individuele en structurele vormen van discriminatie één van de belangrijkste oorzaken van de bedroevende cijfers. |
“De etnische kloof wordt hiermee nogmaals bevestigd” zegt Landry Mawungu, directeur van het Minderhedenforum. Ook de Europese Commissie stelde eind mei opnieuw vast dat er op dat vlak nauwelijks vooruitgang is geboekt. “De cijfers zijn weeral uiterst zorgwekkend en dat terwijl België één van de Europese landen is met de meeste oningevulde vacatures. Er is daarom dringend nood aan een gecoördineerd beleid over de verschillende beleidsdomeinen heen om het tij te keren. Het beleid mag een pak ambitieuzer zijn en streven naar concrete resultaten. Het is hoogtijd om werk te maken van een daadkrachtig doelgroepenbeleid” vervolgt hij.
Het is niet de eerste keer dat België op de vingers wordt getikt door Europa. “Om stappen vooruit te zetten, dienen we uit de vrijblijvendheid te treden. Er is bijvoorbeeld nood aan een bindend kader dat de verschillende sectoren op onze arbeidsmarkt aanzet tot het implementeren van positieve acties met duidelijke doelstellingen en streefcijfers”gaat hij verder.
Positieve acties om de huidige ongelijkheden te corrigeren
“Er zijn bijvoorbeeld talrijke vormen van positieve acties mogelijk waar de overheid haar verantwoordelijkheid kan opnemen om een uiterst scheefgetrokken realiteit recht te trekken. België heeft een lange traditie in positieve acties voor tal van doelgroepen behalve voor personen met een migratieachtergrond. Dat is niet rationeel, noch rechtvaardig gezien de cijfers.”
Voorbeelden van positieve acties zijn o.a. voorbehouden job- of stageplaatsen voor kansengroepen, opleidingsprogramma’s of mentorprogramma’s, voorrangsbeleid bij gelijkwaardigheid, vacatures enkel verspreiden naar werkzoekenden die behoren tot kansengroepen en, quota voor sollicitanten in de verschillende stadia van de selectieprocedures en quota bij aanwerving.
Mawungu vertelt enthousiast over enkele werkgevers die voorop lopen en positieve acties al volop inzetten voor personen met een migratieachtergrond. “Zij tonen dat het kàn. Dat positieve acties maatregelen bij uitstek zijn om heel gericht geschikte medewerkers met een migratieachtergrond aan te trekken. Denk bijvoorbeeld aan BNP Paribas Fortis, het Antwerps Havenbedrijf, stad Genk en Wingerdbloei. Wingerdbloei, een Antwerpse jeugdzorgorganisatie, is een voorbeeld van een kleine organisatie met een compleet diversiteitsbeleid waar positieve acties deel van uitmaken.”
Een daadkrachtig anti-discriminatiebeleid
“Een duurzaam diversiteitsbeleid gaat hand in hand met een afdwingbaar handhavingsbeleid inzake discriminatie” vervolgt Mawungu. “Wetten moeten niet enkel gemaakt, maar ook uitgevoerd worden. Dat is nu onvoldoende het geval. Het Minderhedenforum en de leden van het platform Praktijktesten NU vragen daarom opnieuw om eindelijk werk te maken van proactieve praktijktesten om alle vormen van discriminatie proactief vast te stellen en te sanctioneren. Proactieve praktijktesten worden momenteel nog nergens uitgevoerd door de inspectiediensten in België. Enkel reactieve testen zijn toegestaan in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en op federaal niveau. Daar maken bijkomende voorwaarden (waaronder de goedkeuring van een arbeidsauditeur) de reactieve testen echter quasi onmogelijk. Om die reden is de handhaving van de wetgeving de facto nog steeds afhankelijk van meldingen van individuele slachtoffers. Ook deze meldingen leiden echter vrijwel nooit tot een rechtszaak gezien de onwerkbare bewijslast en de hoge gerechtskosten”.
Terug naar het overzicht